SUPHANAT SOPHONUDOMSIN

Pre-race

- จริงๆ แล้วสนามนี้คือลงไว้เพื่อเตรียมตัวไป PYT160 โดยเฉพาะ (ซ้อม 100 โล เพื่อไป 100 ไมล์) เพราะนั่นคือเป้าหมายหลักและ race A ของปีนี้

- กะว่าเอา 24 ชั่วโมงสวยๆ เร็วสุดก็คงประมาณ 22 ชั่วโมง เซฟร่างกาย ซ้อมเอา endurance พอ อย่าฝืน ไม่ไหวก็ DNF (แม้จะไม่เคย DNF สักครั้งเลยในชีวิตก็ตาม)

- แต่ 100 โลก็คือร้อยโล ช่วงใกล้แข่งก็ยังคงมีความประสาทแดกเกิดขึ้น เจ็บนู่นเจ็บนี่เต็มไปหมด ไม่รู้อันไหนเจ็บจริง อันไหนจิตเวชละ เหมือนจะไม่กังวล แต่กังวลมาก

- คืนก่อนแข่งปรากฏนอนไม่หลับจ้า ตื่นเกินสิบรอบ ไหนใครบอกไม่ตื่นเต้น 5555

 

Race day

 

 Start (ศูนย์ประชุมฯ) --> HQ (ศรีเนห์รู) ; 9.7 km

- เคาะไปเบาๆ เตือนตัวเองว่าอย่าลั่น อย่ารีบ จ๊อกเพซ 6.30 ไป ไม่ให้ช้าเกินไปเพราะเดี๋ยวเจอ single track แล้วจะแซงลำบาก

- ทางช่วงนี้ก็ไม่ได้ยากมากอะไร ชันพอสมควร ลื่นพอประมาณแต่ไม่ถึงกับคว่ำ ก็ดันไปเรื่อยๆ keep HR < 140 และไม่หอบ

- ตั้งแต่ช่วงกลางๆ ทางตรงนี้ มี Emmanuel มาเกาะเพซไปเรื่อยๆ ด้วยกัน เขาลงร้อยแรก เดิมเป็นสายจักรยาน เคยปั่น 600 โลมาแล้ว แต่แทบไม่เคยซ้อมเทรล ละคือก็กังวลนะ เพราะเราก็ถือว่าค่อนข่างเร็ว จะเกาะไปไหวมั้ย แต่ก็แบบ แล้วแต่นะ มีคนไปด้วยก็ดี 555

- ใช้เวลาไป 1.54 hr ถือว่าดีกว่าคาดมากๆ ดีใจมีบัฟเฟอร์เวลาเยอะ

 

 HQ --> HTT (ห้วยตึงเฒ่า) ; 10.8 km

- Downhill ยาวยาววววววว ทางลื่นพอประมาณแต่ไม่ยากมาก จ๊อกไปเรื่อยๆ ทางกว้างๆ ไม่ technical

- ถือว่าทำเวลาได้ดี เพราะแทบไม่มีเดินเลย ใช้เวลาไป 1.13 hr แทบจะเท่ากับวิ่งทางราบ ทำให้กำลังใจดีเลย

 

 HTT (ห้วยตึงเฒ่า) --> HQ (ศรีเนห์รู) ; 10.5 km

- ป่าไผ่ในตำนาน ที่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าคนก่นด่าสาปแช่งกันเยอะมาก 5555

- ในเรซก็คือไม่ได้รู้สึกอะไรเยอะ ก้มหน้าก้มตาปักโพลเดินไปเรื่อยๆ slow but steady คุม HR ไม่เกิน 140-150 และไม่หอบ

- ทางค่อนข้างลื่นเหยียบแล้วไถล เพิ่มความยากเข้าไป มีช่วงนึงที่ทางชันมากๆ ก็เหมือนเดิม ก้มหน้าก้มตาเดินไป ไม่คิดไรเยอะ แต่ Em ที่ตามมาคือหอบหนักมาก แต่หันไปถามทีไรก็บอกว่าโอเค อะ โอก็โอ แต่ยูเป็นตะคริวนะ เอา saltstick 8 cap ไปกิน stat 5555

- เริ่มปวดขี้ช่วงกลางทาง อดไว้ในมาถึง HQ กว่าจะได้ปล่อยของ ทรมาน

- ใช้เวลาไป 2.24 hr เวลายังคงดี เร็วกว่าที่คาดไว้เหมือนเดิม สภาพร่างกายยังดี ไม่เจ็บไม่ปวดอะไร กำลังใจดีเลย

- แฟนบอกว่าติดอันดับ 4 รุ่นอายุ อันดับ 24 overall ใจชื้นเลย แต่ก็บอกตัวเองว่าไม่เร่งนะ ไม่ลั่นนะ ทางยังอีกไกล

 

 HQ (ศรีเนห์รู) --> W1 ; 11.4 km

- ปีนี้พาผ่านร้านชงหว่าไปอ้อมที่ไหนมาไม่รู้ ไปโผล่ลานกลางเต๊นท์ดอยปุย ไปโผล่ยอดดอยปุย แล้วพาลงกิ่วแมวปลิว ไม่ผ่านดอยหัวหมู

- ตอนลงกิ่วแมวปลิวทางค่อนข้าง technical ไอ้เราก็ downhill ยาวๆ ไปตามสไตล์ หันมาอีกที Em หายไปละ พอถึงสุดทางรออยู่สักพักใหญ่ๆ เลยกว่าเขาจะลงมาถึง เขาก็ขอบคุณที่รอ แต่ก็ขอโทษขอโพยที่ช้า บอกว่าเขาไม่ถนัด ไม่ได้ซ้อม

- เราเริ่มเห็นแววละว่าแบบนี้ไม่สวยแน่นอน เพราะ downhill คือหนึ่งในจุดเด่นของเรา แต่ก็แบบ อะๆ ไปด้วยกันก่อน ไม่ทันค่อยว่ากัน

- ช่วงสวนทางกันยาวๆ ไปบ้านม้งยังคงเป็นไฮไลท์เหมือนเดิม ได้เจอคนนั้น ทักคนนี้ไปเรื่อยๆ ทางก็ rolling ไม่ทรมาน ถือเป็นช่วง enjoy life ที่ดี เราก็จ๊อกๆ ไปเรื่อยๆ ไม่เดินเยอะ

- ใช้เวลาไป 1.57 hr ถือว่าค่อนข้างดีเหมือนเดิม

- อันดับขยับขึ้นมาเป็น ที่ 3 รุ่นอายุ ที่ 20 overall เฉย เริ่มหวังถ้วยนิดๆ ละ แต่ก็ยังย้ำตัวเองว่า ไม่รีบ ไม่เร่ง ประคองแบบนี้ไปเรื่อยๆ อย่าให้บอบช้ำเยอะ

 

 W1 --> PNK (ผานกกก) ; 11.3 km

- ออกจาก W1 พร้อมๆ กับแอดซันแห่งเขาตีนไก่ จ๊อกตามกันมาเรื่อยๆ จนมาแซงช่วงสามแยกยิงตรงขึ้นผากลอง

- ดันขึ้นผากลองยาวๆ แปลกมากที่ไม่ได้รู้สึกทรมานเท่าไหร่ แต่ Em ที่ตามมาด้วยคือหายใจแรงจัดๆ

- ขึ้นถึงยอดผากลอง Em บอกว่าไปก่อนเลย เขาตามไม่ไหวแล้ว โอเคร คิดอยู่แล้วแหละ หลังจากนั้นก็เลย downhill ยาวๆ แล้วก็ไม่เจอ Em อีกเลยจนจบเรซ

- ปีนี้ลงผานกกกคนละทางกับปีก่อนๆ ทางไปซ้อนทับกับทางโป่งแยง ก็เลยคุ้นๆ อยู่บ้าง วิวสวย ทางดิน ไม่เป็นคอนกรีตให้สะท้านขาเหมือนเดิม จ๊อกยาวๆ ไปแบบไม่เดิน ลงไปถึงผานกกกแบบไม่ทรมานมาก

- เริ่มมีปัญหาปวดเส้นเอ็นหลังเท้าซ้าย แต่อยู่ในระดับควบคุมได้ ก็เลยกินพาราตอนอยู่ที่ผานกกก

- ถึงผานกกก สภาพยังโอเค มีความบอบช้ำเล็กน้อยตามประสา เริ่มเจริญอาหารน้อยลง แต่เฉาก๊วยกับไอติมผานกกกอร่อยมาก แย่งซีนข้าวหน้าไก่หมดเลย

- ใช้เวลา 2.07 hr เร็วกว่าคาดอีกแล้ว ปรากฏว่าอันดับขึ้นมาอยู่ ที่ 1 รุ่นอายุ, ที่ 17 overall เฉย ใจฟูเลยจ้าาาา

 

 PNK (ผานกกก) --> W2 ; 7.7 km

- ลงเท่าไหร่ ขึ้นเท่านั้น ขึ้นจนเกือบท้อ ก้มหน้าก้มตาเดินไปเรื่อยๆ

- ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ระยะสะสม 50-60 โล คำนวณเวลาดูคร่าวๆ แล้วปรากฏว่า นี่มัน sub20 ได้นี่หว่า เลยเริ่มเปิด race mode โฟกัสมากขึ้น เดินให้น้อยลง เวิ่นเว้อให้น้อยลง อันดับไม่สำคัญแล้ว sub20 สำคัญกว่า ถ้าทำได้นี่คือปลดล็อกตัวเองโคตรๆ (เดิมตั้งเป้าคร่าวๆ ไว้ว่าปีหน้าจะทำ 100k sub20 แต่ถ้าทำได้ปีนี้คือสุดๆ ไปเลย)

- ช่วงนี้จำอะไรไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าไปเรื่อยๆ อย่าหยุดก็พอ

- ใช้เวลาช่วงนี้ไป 1.52 hr ถือว่าโอเคเลยกับช่วง uphill ยาวๆ แบบนี้

 

 W2 --> HQ (ศรีเนห์รู) ; 10 km

- ทางช่วงนี้ ลงครึ่งนึง ขึ้นครึ่งนึง

- มีช่วงที่ rolling ในป่า ทางแคบๆ รกๆ ยาวๆ ร่วม 1-2 กิโล นี่ก็คือวิ่งตลอดทาง เพราะเครื่องติดแล้ว adrenaline กำลังสูบฉีด ดีที่ทางไม่ค่อยลื่นมาก เลยทำความเร็วได้ เก็บบัฟเฟอร์เวลามาได้พอสมควร

- ใช้เวลาช่วงนี้ไป 1.45 hr กู้ดดดดดด

- เข้า HQ ขอ dropbag เปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อ HOP เอามาใส่เข้าเส้นโดยเฉพาะ ส่วนอื่นไม่เปลี่ยนเพราะรู้สึกว่ายังไงก็เละ เปลี่ยนทำไม 5555 หลังเปลี่ยนเสื้อแล้วรู้สึกเฟรชขึ้นมาก กินยาแก้คลื่นไส้ กินพารา รีบๆ กินข้าว แล้วออก

- เหลือแค่ 30 โลสุดท้าย กับการขึ้นสุดลงสุด ลง-ขึ้น-ลง แล้วก็เข้าเส้นชัยละ เป้าหมาย sub20 ยังอยู่ในมือ

 

 HQ (ศรีเนห์รู) --> MTT (มณฑาธาร) ; 9.8 km

- ช่วง downhill ลงไปวังบัวบานคือเบิกบานมาก ทางเส้นนี้คือเส้นที่ซ้อมประจำช่วงอยู่เชียงใหม่ เพราะฉะนั้นจึงคุ้นเคยและคุ้นชินมากๆ เพียงแต่ปกติมาตอนแห้ง วันนี้ลื่นจัด ทางเละ เหยียบไปไถลไป คนส่วนใหญ่ก็โอดโอยกับทางช่วงนี้กันเยอะ

- ส่วนนี่คือเทตัวลงมายาวๆ ระยะ 6.5 km ทำเวลาลงถึงวังบัวบานไป 55 นาที โคตร amazing สถิติตัวเองเคยทำไว้ตอนพื้นแห้งๆ 1.30 ชั่วโมง นี่ทางเละ+ลื่น แต่ทำเวลาดีขนาดนี้ โคตรประทับใจ

- ถึงถนนใหญ่แล้วก็ uphill ขึ้นถนนยาวๆ ไปถึงน้ำตกมณฑาธารอีกราว 3.3 km ทักทายอาจารย์ไก่ ตามพี่หนึ่งพลังอูฐทัน (ช่วงผานกกก พี่หนึ่งนำอยู่เกือบๆ 2 ชม) โคตรใจฟู

- ใช้เวลาช่วงนี้รวม 1.32 hr ดุจัด

 

 MTT (มณฑาธาร) --> HQ (ศรีเนห์รู) ; 9 km

- ขึ้นจากมณฑาธาร โคตรพ่อโคตรแม่ชัน ฝนตก ทางลื่นจัด บางช่วงคือไถลตกเหวได้เลย ปีนหินเป็นบ้าเป็นหลัง มุดขอนไม้เป็นสิบๆ รอบ มุดทีตะคริวจะขึ้นที หัวฟาดขอนไม้ไป 3-4 ที โคตรท้อใจ

- ใจนึงก็เหนื่อย ใจนึงก็ไม่กล้าหยุด เพราะกลัวคุณยายมาหา ระหว่างทางคือไม่เจอใครและไม่แซงใครเลย กว่าจะเจอคือช่วงใกล้ถึง HQ แล้ว เป็นฟีลลิ่งอยู่ในป่ามืดๆ คนเดียวที่โคตรเหงา โคตรท้อ

- ทางช่วงนี้ใช้ไป 2.15 hr ยังถือว่าเก็บเวลาดีมาก sub20 ไม่พลาดแน่นอนแล้ว sub19 เริ่มอยู่ในระยะเอื้อมถึง

 

 HQ (ศรีเนห์รู) --> Finish (ศูนย์ประชุม) ; 8.5 km

- พอเล็งเป้า sub19 ทุกอย่างเลยเร่งรีบไปหมด เข้า HQ เติมน้ำ ออกเลย ใช้เวลา 1 นาทีกว่าๆ

- Downhill แบบเทตัวลงมายาวๆ มีล้มกลิ้งไปทีนึง ล้มแบบงงๆ ไม่ได้สะดุด ไม่ได้ลื่น ทางก็กว้าง ล้มอะไรไม่รู้ รู้ตัวอีกทีคืออยู่ที่พื้น แผลถลอกเต็มตัว ขวดน้ำ Salomon จุกหัก นาฬิกาเป็นรอยเพียบ โอยโอยอยู่กับตัวเองประมาณ 5 วิ แล้วไปต่อ sub19 ต้องเป็นของเรา

- ทางช่วงเข้าป่าที่ลื่นจัด ชันจัด ต้องแซงระยะ CM3 แนวหลัง กับพวก CM4 แนวกลาง แซงลงมาร่วมๆ 40-50 คนได้เลยมั้ง โคตรอันตราย คือวิ่งเทตัวลงมา เชือกไม่จับ ซอยเท้าถี่ๆ เอา ไม่ล้ม ไม่กลิ้ง สมาธิ 1,000%

- มีช่วงนึงหมอกลงจัด มองทางแทบไม่เห็น ไฟก็เริ่มติดๆ ดับๆ แบตจะหมด เลยตัดสินใจหรี่ไฟเหลืออ่อนมากๆ แค่พอเห็นทางลางๆ ไม่อยากเสียเวลาเปลี่ยนถ่าน แต่ละก้าวนี่โคตรเสียว

- จนช่วงประมาณ 2 โลสุดท้าย เหลือเวลาประมาณ 15 นาทีในการทำ sub19 แล้วทางช่วงท้ายมี rolling นิดหน่อย เลยคิดว่าไม่ทัน sub19 แน่นอน ตัดสินใจปล่อยจอยดีกว่า enjoy the race, enjoy the moment, enjoy the victory.

- พ้นจากป่า วิ่ง 1 กิโลเมตรสุดท้ายเข้าเส้นชัย พร้อมแหกปากร้อง "Dream on, Dream on, Dream on, Dream until your dreams come true" ของ Aerosmith

- เข้าเส้นชัยด้วยยิ้มที่กว้างที่สุดในชีวิต feeling ecstasy มันเป็นแบบนี้นี่เอง รู้สึกเหมือนตอนเข้าเส้นชัย Ironman Kalmar โคตรภูมิใจในตัวเองเลย ❤️

- จบที่เวลา 19.03 hr สุดยอดมากแล้ว ✌